Πόσες
ημέρες την εβδομάδα τρέχετε;
Τρέχω 5 ημέρες την εβδομάδα και όταν αρχίζει η προπόνηση για
το Μαραθώνιο δρόμο τρέχω 6 ημέρες την εβδομάδα.
Πόσους
μήνες διαρκεί η προπόνηση;
Η προπόνηση για το Μαραθώνιο πρέπει να ξεκινήσει 2,5 μήνες
νωρίτερα. Εγώ φέτος ξεκίνησα την προπόνηση 22 Αυγούστου. Δεν είναι εύκολο αλλά
πρέπει να τηρείς το πρόγραμμα ευλαβικά. Η προπόνηση διαρκεί περίπου 2 ώρες.
Κάνω το γύρο της λίμνης, περίπου 30 χμ. Μην νομίζετε όμως πως είμαι μόνος.
Υπάρχουν 150 παιδιά που συμμετέχουν. Κάποιες άλλες φορές τρέχω στο δασάκι στο λόφο
του Φρόντζου ή στη Λιμνοπούλα. Τρέχω πάντα πολύ πρωί γιατί έτσι συνηθίζω και
την ώρα διεξαγωγής του Μαραθωνίου δρόμου. Ξεκινάμε 9:00. Εμείς πρέπει να
είμαστε 7:30 στην αφετηρία. Έτσι ξυπνάμε 5:00 στο ξενοδοχείο. Χρειαζόμαστε χρόνο
να πάρουμε πρωινό, γιατί έχει αποδειχτεί ότι μέχρι τα 30 χμ. ένας οργανισμός
αντέχει, μετά φτάνεις στα όριά σου.
Τι
εξοπλισμός χρειάζεται;
Όταν έχει ζέστη ντύνομαι ελαφριά. Έχω δει κόσμο να φοράει
αντιανεμικά για να ιδρώσει και να χάσει κιλά. Αυτό είναι χειρότερο, γιατί αναγκάζει
τη καρδιά να δουλέψει πάρα πολύ γρήγορα.
Όταν έχει κρύο βάζω κάτι πιο ζεστό. Η βροχή δεν ενοχλεί τόσο
πολύ. Ένα αντιανεμικό λεπτό είναι εντάξει.
Τα παπούτσια είναι σημαντικά, αλλά έχω βγει τα τελευταία
χρόνια τόσα πολλά. Για αριστερό πάτημα , για δεξί πάτημα, με ψηλή σόλα. Τα
παπούτσια παίζουν σημαντικό ρόλο στις επιδόσεις ενός αθλητή. Μπορείς βέβαια να
κάνεις μία εξέταση πελματογράφου και να αγοράσεις το παπούτσι που ταιριάζει στο
πόδι σου.
Σημαντική είναι και η βελτίωση που υπάρχει στα υφάσματα των
ρούχων των αθλητών. Παλιά τα υφάσματα ήταν βαμβακερά. Σήμερα υπάρχουν υφάσματα
που διώχνουν τον ιδρώτα. Ισοθερμικά υφάσματα που σε βοηθούν να μην ιδρώνεις.
Στο τέλος του Μαραθωνίου, βέβαια έχεις υποθερμία και σε
τυλίγουν με ειδικό σεντόνι που μοιάζει με φύλλο αλουμινόχαρτου, μέχρι να
επανέλθουν όλα σε φυσιολογικά επίπεδα.
Καλό είναι να γνωρίζουν τα παιδιά ότι υποθερμία παθαίνουμε δύο
φορές. Από το πολύ κρύο και από μεγάλη κούραση.
Στις βόρειες χώρες λένε: Δεν υπάρχει λάθος καιρός, υπάρχουν
λάθος ρούχα.
Απαιτείται
ιδιαίτερη διατροφή;
Τρώω συνήθως ζυμαρικά και κοτόπουλο. Ακόμη φρούτα όπως μπανάνες
οι οποίες βοηθάνε να μην παθαίνουμε κράμπες. Πολύ νερό για να ενυδατώνεται ο
οργανισμός.
Μπορείς βέβαια να κάνεις και μία εξέταση αίματος – όπως κάνουν
οι μεγάλοι αθλητές- και να δεις τι χρειάζεται ο οργανισμός σου.
Χρησιμοποιείται
φαρμακευτικά σκευάσματα;
Βιταμίνες, ναι. Γιατί το ανθρώπινο σώμα δεν μπορεί να πάρει όλες
τις βιταμίνες που του χρειάζονται μόνο από τα τρόφιμα.
Την
τελευταία εβδομάδα αλλάζει η προπόνησή σας; Τι διατροφή ακολουθείται την
τελευταία εβδομάδα;
Η τελευταία εβδομάδα είναι πολύ σημαντική. Δεν προπονούμαι σχεδόν καθόλου. Πρέπει να αφήσω τον οργανισμό να ξεκουραστεί. Μπορεί να κάνω 2
προπονήσεις των είκοσι λεπτών, από εκεί που έκανα 6 δίωρες.
Την τελευταία εβδομάδα ξεκουράζομαι και τρώω σωστά. Ζυμαρικά,
κοτόπουλο, φρούτα και νερό. Πολύ νερό και ισοτονικά ποτά.
Κατά τη
διάρκεια του αγώνα ακολουθείτε κάποια τακτική;
Φοράω ένα βραχιολάκι, το οποίο το έχω ρυθμίσει από πριν, ώστε
να γνωρίζω πόσα χμ πρέπει να κάνω σε
πόσο χρόνο, για να μην εξαντληθεί ο οργανισμός μου. Αυτό το παρακολουθώ κατά τη
διάρκεια του αγώνα. Το βραχιολάκι αυτό το ρυθμίζω σύμφωνα με την προπόνηση που
έχω ήδη κάνει και τους χρόνους μου.
Πολύς κόσμος ενθουσιάζεται στην αρχή και ξεκινάει με φόρα ,
σύντομα όμως εγκαταλείπει. Είναι σαν το τσιτά που τρέχει 100 μέτρα και πέφτει.
Ο Μαραθώνιος είναι αγώνας ρυθμού. Σ’ αυτό βοηθάνε και οι
άνθρωποι που βγαίνουν στο δρόμο να μας δουν. Μας δίνουν ρυθμό παίζοντας μουσική,
χτυπώντας τύμπανα… Σου ανεβάζουν τη διάθεση.
Ακόμη όταν τερματίζουμε αισθανόμαστε αναγούλες, ναυτία για
περίπου 5 λεπτά, μέχρι να επανέλθει ο οργανισμός. Αυτό είναι φυσιολογικό.
Φανταστείτε ότι τώρα που μιλάμε έχουμε γύρω στις 80 – 120 σφίξεις. Όταν τρέξεις
πολύ γρήγορα μπορεί να φτάσει τους 170 -180. Όταν τρέχεις με ρυθμό μπορεί να
φτάσεις στους 160. Άρα το σώμα χρειάζεται χρόνο για να επανέλθει.
Κατά τη
διάρκεια του μαραθώνιου πίνετε νερό; Πόσο;
Κάθε 2,5 χμ. μας δίνουν ένα μπουκάλι με νερό. Πρέπει όπωσδήποτε
να πιούμε 3 γουλιές και θα συνεχίσουμε. Αν δεν πιούμε θα έχουμε προβλήματα.
Κράμπες, αφυδάτωση κ.ά. Στο δρόμο πέρα από νερό μας δίνουν και κάποιες
σοκολάτες, για ενέργεια.
Τι είναι
το φαινόμενο του « τοίχου» και τι κάνετε για να το αποφύγετε;
Ο οργανισμός για να κινηθεί χρειάζεται γλυκόζη. Αν σταματήσει
η παραγωγή γλυκογόνου, σταματά ο άνθρωπος. Γι’ αυτό είναι σημαντική η διατροφή.
Αυτό συμβαίνει κυρίως σε επαγγελματίες αθλητές, όπως οι Κενυάτες. Σ’ αυτούς λοιπόν
μπορεί να πέσει πολύ η ενέργειά τους και να σταματήσουν. Σταματάνε και είναι
σαν χαμένοι. Σαν κοιμισμένοι. Ένα τέτοιο περιστατικό είδα πριν αρκετά χρόνια με
ένα πρωταθλητή Γιαννιώτη, το Λάμπρο το Ζάραγκα. Το έπαθε μπροστά στο δρομέα στο
40ο χμ και τον ξύπνησε ο προπονητής του. Του φώναξε και μετά από 10
μ. πήρε μπροστά.
Ζελεδάκια που περιέχουν γλυκόζη, κάλιο και νάτριο μοιράζονται
στην αφετηρία, γι’ αυτό το λόγο.
Αυτά τα αθλήματα βέβαια είναι 50% προπόνηση και 50% ψυχή. Γι’
αυτό και πολλοί αθλητές που δεν έχουν ενέργεια συνεχίζουν μέχρι το τέλος. Ο
Μαραθώνιος δεν είναι μια μάχη με τους άλλους, είναι μια μάχη με τον εαυτό σου.
Τι
νιώθετε κατά τη διάρκεια της διαδρομής και τι συναισθήματα έχετε όταν μπαίνετε
στο Παναθηναϊκό Στάδιο;
Όταν έτρεχα σκεφτόταν ότι με σκέφτονται οι συνάδελφοί μου, οι
συγγενείς μου, οι φίλοι μου… Σκεφτόμουν ωραία πράγματα, θετικά. Να αισθάνεσαι
πίσω σου μια αύρα. Να αισθάνεσαι ότι είναι όλοι εκεί μαζί σου και σε σπρώχνουν.
Κάθε φορά που τερματίζω στο Παναθηναϊκό συγκινούμαι. Ο κόσμος απέξω…
τι αύρα σου δίνει… σου δίνει κλαδιά ελιάς, σου φωνάζουν μπράβο, σου φωνάζουν
προχώρα, σου δίνουν τα μικρά παιδάκια τα χεράκια τους να τα χτυπήσεις… Είναι
πολύ συγκινητικό και φέτος είχε και πάρα πολύ κόσμο.