Το χρυσόψαρο που το φώναζαν γατούλη 

Χρήστος Μπουλώτης

 

Ήταν κάποτε ένα παιδάκι που το έλεγαν Αντώνη. Ο Αντώνης ήθελε πολύ μία γάτα, μα οι γονείς του δεν του έπαιρναν. Μια φορά στα γενέθλιά του ο μπαμπάς του τού έκανε δώρο ένα χρυσόψαρο. Ο Αντώνης το ονόμασε Γατούλη και ήταν οι καλύτεροι φίλοι. Όμως το χρυσόψαρο ένιωθε σαν πραγματικός γάτος και μια μέρα άκουσε τον Αντώνη να μιλάει στον φίλο του και να του λέει ότι οι γάτοι ανεβαίνουν στα κεραμίδια. Έτσι μια μέρα όταν ο Αντώνης και η οικογένειά του έφυγε, κατάφερε να ανέβει στα κεραμίδια. Πάνω στα κεραμίδια βρήκε ένα γάτο. Ο γάτος πήγε να τον φάει, αλλά το φεγγάρι τον έπιασε και τον τράβηξε πάνω. Ο Γατούλης όμως είπε στο φεγγάρι να τον αφήσει και ο γάτος υποσχέθηκε να τον προσέχει. Τότε ο γάτος και το χρυσόψαρο έγιναν οι καλύτεροι φίλοι. Ύστερα τους βρήκε ο Αντώνης και τους πήρε στο σπίτι. Η μαμά συμφώνησε να τον κρατήσουν. Τότε η μαμά και ο μπαμπάς τους έφτιαξαν ένα άγαλμα. Βικτωρία