Ο παπουτσής και το ξωτικό

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας φτωχός αλλά εργατικός παπουτσής, που ό,τι κέρδιζε το ξόδευε για να ζήσει η οικογένειά του.
Ένα βράδυ δεν είχε δέρμα παρά μόνο για ένα ζευγάρι παπούτσια. Αποφάσισε όμως να τα ράψει το επόμενο πρωί. Ωστόσο, όταν ξύπνησε βρήκε να τον περιμένει ένα έτοιμο ραμμένο με κάθε λεπτομέρεια ζευγάρι παπούτσια.
Μετά από λίγο ο παπουτσής πούλησε τα παπούτσια πολύ ακριβά κι έτσι μπόρεσε να αγοράσει περισσότερο δέρμα και να θρέψει την οικογένειά του.
Για πολλές μέρες συνεχίζονταν το ίδιο πράγμα κάθε βράδυ. Ο παπουτσής άφηνε μόνο κομμάτια δέρματος και το άλλο πρωί έβρισκε τα παπούτσια έτοιμα και τέλεια. Έτσι, αναρωτήθηκε ποιοι ήταν οι βραδινοί του ευεργέτες. Έμεινε λοιπόν ξύπνιος μαζί με τη γυναίκα του και κρυφά είδαν δύο μικρά ξωτικά να φτιάχνουν με τα μικροσκοπικά εργαλεία τους πανέμορφα παπούτσια. Γι' αυτό αποφάσισαν να τους δώσουν ένα δέντρο και καλούδια.
 Έτσι όμως τα ξωτικά κατάλαβαν πως οι άνθρωποι τους είχαν πάρει είδηση και δεν έφτιαξαν ξανά παπούτσια. Όμως ο παπουτσής έγινε γνωστός, απόκτησε πολλούς πελάτες και δεν του έλειπε τίποτα. 
Θυμόταν ωστόσο πάντα τα ξωτικά που τον είχαν βοηθήσει πολύ  τα Χριστούγεννα... Νίκος
  

Η κολοκυθιά και το ξωτικό 

Νικόλας Ανδρικόπουλος

Μια μέρα η κυρία Χλόη φύτεψε μερικούς σπόρους κολοκυθιάς στο μικρό κήπο της. Ξεπρόβαλαν τα πρώτα φύλλα και τα στριφογυριστά βλαστάρια της. Όταν λίγες μέρες αργότερα η κολοκυθιά είχε ανέβει κιόλας στη μέση του διώροφου σπιτιού και τότε ακούστηκε η φωνή της κυρίας Χλόης.
" Ε, όχι κι έτσι! Πατημασιές στο πάτωμα εντάξει, πατημασιές στον τοίχο... άντε καλά. Αλλά και στο ταβάνι;" 
Φώναξε γιατί τις πατημασιές στο πάτωμα και στον τοίχο μπορεί να τις καθαρίσει, αλλά στο ταβάνι, πώς; Και τότε στρώθηκε στη δουλειά, ανέβα κατέβα στη σκάλα, σκούπιζε. Ξανακατέβα, στίβε ξανάτριβε, τα κατάφερε. Ώσπου μια μέρα είπαν να μείνουν ξύπνιοι για να δουν το μυστήριο επισκέπτη. Όμως δεν τα κατάφεραν. Ώσπου μια μέρα αποφάσισαν να παίξουν ένα παιχνίδι για να μην τους πάρει ο ύπνος. Κι έτσι τον είδαν. Ο μικρός επισκέπτης ήταν ένα ξωτικό. Τους είπε πως μπαίνει για να φάει και να παίξει με το γάτο και τη σκυλίτσα τους. Η κυρία Χλόη είπε:
" Και γιατί δε σκουπίζεις τα πόδια σου πριν μπεις;"
Το ξωτικό απάντησε: " Τα σκουπίζω, αλλά τα σκουπίζω στα πόδια της κολοκυθιάς. Τώρα όμως χειμώνιασε. Φεύγω. Α! Ξέχασα να σας συστηθώ. Το όνομά μου είναι Κοκκινοκολοκυθοκορφάδας. Θεοδώρα 

Το μικρό θαύμα 

Πωλ Γκάλλικο

Κάποτε στο όρος Σουμάσιο ζούσε ένα παιδί με το άλογό του, τη Βιολέτα, επειδή οι γονείς του είχαν πεθάνει. 
Μια μέρα που ήταν στον κήπο του, έκαναν χάδια αλλά η Βιολέτα αρρώστησε και ο Πεπίνος στεναχωρήθηκε πολύ.
Πήγε σ' έναν παπά και του είπε πως η Βιολέτα θα γιατρευτεί μόνο αν την πάει στον Άγιο Φραγκίσκο. Πήγε εκεί αλλά δεν τον άφησαν να περάσει μέσα. Τότε είδε μια κυρία να πουλάει λουλούδια και αυτός αγόρασε ένα μπουκέτο και έγραψε ένα γράμμα. 
Ο παπάς τον άφησε να περάσει και του είπε πως πρέπει να γυρίσει σπίτι του. Καθώς γυρνούσε πίσω, έπεσε ένας τοίχος στο δρόμο του. Τότε είδαν το κουτί του Αγίου Φραγκίσκου.
Η Βιολέτα έγινε καλά και τότε όλοι πήγαν σπίτι τους. Ο Άγιος Φραγκίσκος είχε κάνει το θαύμα του. Γιώργος Τ.

 

Ο Άγιος Φραγκίσκος δάσκαλος της πενίας και της αγάπης προς τα έμψυχα δημιουργήματα του Θεού

Ο Φραγκίσκος της Ασίζης (1181 ή 1182-3 Οκτωβρίου 1226) είναι άγιος της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, ιδρυτής του Τάγματος των Φραγκισκανών. Διωγμένος και αποκληρωμένος από τον πατέρα του, έγινε ερμηνευτής των αισθημάτων που ήταν διαδεδομένα στην εποχή του: κήρυξε την ισότητα, την ειρήνη, την περιφρόνηση του πλούτου και την υπεροχή της φτώχειας, την αγάπη προς όλα τα δημιουργήματα του Θεού, έμψυχα και άψυχα, τη στοργή στους λεπρούς. Ο ίδιος κυκλοφορούσε ντυμένος με ένα χιτώνα, δεμένο στη μέση με ένα σκοινί (αυτό το είδος ενδυμασίας έχουν και σήμερα οι μοναχοί του τάγματός του).

Όταν πέθανε, τον έθαψαν σε ναό που μόλις είχε χτιστεί. Ανακηρύχτηκε άγιος το 1228 από τον Πάπα Γρηγόριο Θ΄. Η μνήμη του τιμάται στις 4 Οκτωβρίου.

Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων, επειδή συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που έχει αναγορευτεί από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος.

Ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης ζωγραφισμένος από τον Έλληνα Ελ Γκρέκο

Ο Αϊ - Βασίλης στη φυλακή με τους 83 αρουραίους

Ευγένιος Τριβιζάς

Παραμονή Πρωτοχρονιάς και ο Αϊ-Βασίλης ταξιδεύει με το ελκηθρό του και είναι έτοιμος να μοιράσει τα δώρα. Πάει στην πόλη και παρκάρει το έλκηθρό του. Τότε βγαίνει ένας αστυφύλακας και του λέει: " Δε βλέπετε ότι υπάρχει μια πινακίδα πίσω σας; Ποιος νομίζετε ότι είστε;"
- Μα θέλω να μοιράσω τα δώρα στα παιδιά, λέει εκείνος.
Όμως ο αστυφύλακας δεν τον πιστεύει και ο Αϊ-Βασίλης φεύγει.Παρκάρει πάνω σε μια ταράτσα ενός σπιτιού. Μπαίνει μέσα αλλά η μπότα του πιάνεται σε μια κλωστή. Χτυπάει ο συναγερμός αλλά προλαβαίνει να φύγει. Πάει πάλι στην πόλη και ακούει φασαρία. Βλέπει ένα τεράστιο σύννεφο από ανθρώπους. Προσπαθεί να φύγει αλλά δεν μπορεί. Τον βάζουν φυλακή. Στη φυλακή υπάρχουν αρουραίοι, ποντίκα και πολλά άλλα.
Την επόμενη ημέρα ακούει ξανά φωνές. Ανεβαίνει στο κρεβάτι του και βλέπει πολλά παιδιά να προσπαθούν να τον βγάλουν από την φυλακή. Τελικά τα καταφέρνουν. Πάει στο έλκηθρό του και βλέπει ότι τα δώρα δεν υπάρχουν. Τα παιδιά είναι έτοιμα να κλάψουν. Ο  Άϊ-Βασίλης κάνει μια ευχή και αρχίζει μία βροχή από δώρα. Τα παιδιά είναι ευτυχισμένα. Πάολα

Τ ... όπως Αποστόλης 

Μελίνα Καρακώστα 

   Ήταν κάποτε μια οικογένεια με ένα παιδί. Μια μέρα το παιδί αποφάσισε να μην ξαναμιλήσει στους γονείς του, επειδή πίστευε ότι ήταν κακοί. Ήθελε να τους τρομάξει και να φύγει από το σπίτι του.

   Ένα βράδυ που τον έβαλαν τιμωρία στο δωμάτιό του, έκανε μια ζημιά. Με το φρίσμπι του έσπασε τη λάμπα της γιαγιάς του. Ξαφνικά ήρθε η μαμά του. Ο μπαμπάς ρώτησε ποιος έκανε τη ζημιά. Το παιδί απάντησε ότι τη ζημιά την έκανε η αδερφή του. Τότε τον έβαλαν τιμωρία άδικα, επειδή κι εκείνοι είχαν πει πολλά ψέματα μπροστά του.

   Ο Αποστόλης έκανε ακριβώς ότι και οι γονείς του στο παρελθόν. Γιώργος Τ.

Κάνε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο, για να ακούσεις την ιστορία

Τ ...όπως Αποστόλης