Κήποι βιβλιοφίλων - Γ. Χουλιάρας

Φυσικά προχωρεί μόνη της
η φωτοσύνθεση βιβλίων
στα φύλλα τους οξειδώνοντας
φωτισμένες πράσινες λέξεις
που αποπέμπουν στο σκοτάδι
διοξείδιες αναμνήσεις
του άνθρακα μιας ζωής
που κάποτε άνθισε
στις καλλιέργειες του λόγου.

Κήποι βιβλιοφίλων - Γιώργος Χουλιάρας

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014



Η αρκούδα, η αλεπού και τα ψάρια

 


Μια φορά μια πεινασμένη αρκούδα συνάντησε μια αλεπού που ήταν φορτωμένη με ψάρια! 
- Πο! πο! τι πολλά ψάρια που έχεις αλεπού μου! Πού τα βρήκες;
 - Τα έπιασα στη λίμνη, είπε η αλεπού που ήθελε να κοροϊδέψει την αρκούδα. 
Δεν τα έχει πιάσει μόνη της είπε ο λύκος. 
- Μην πιστεύεις το λύκο, της είπε η αλεπού. Έλα και θα σου πω πως θα πιάσεις κι εσύ ψάρια. Θα πας στην παγωμένη λίμνη, θα ανοίξεις μια τρύπα, θα βάλεις μέσα την ουρά σου και θα περιμένεις. Όταν καταλάβεις πως σε τσιμπούν πολλά ψάρια θα τραβήξεις την ουρά σου και θα βγουν. 
Η αρκούδα έκανε ότι της είπε. Έπειτα από λίγη ώρα η τρύπα άρχισε να σφίγγει την ουρά της επειδή πάγωνε το νερό και νόμιζε ότι ήταν τα ψάρια που την τσιμπούσαν.
 Η αλεπού και ο λύκος παρακολουθούσαν την αρκούδα και γελούσαν. Η αρκούδα περίμενε μέχρι που βράδιασε και κρύωνε και πονούσε πολύ. Κοίταξε πίσω κι άρχισε να τραβά με δύναμη, κόβοντας έτσι την ουρά της. Μόλις κατάλαβε  το πάθημά της έτρεξε να κρυφτεί στο δάσος. Αγγελική



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου