Η μαύρη λίμνη

Μελίνα Καρακώστα

Ήταν κάποτε ένα παιδί που το λέγανε Ανδρέα, αλλά τα παιδιά του χωριού τον φώναζαν Μιφασόλ. Τον φώναζαν έτσι γιατί τραγουδούσε συνέχεια. Δίπλα από το σπίτι του ζούσε ο Χρήστος ο καλύτερός του φίλος. Ο ένας θαύμαζε τον άλλο. Όμως μια άλλη παρέα ζητούσε το Χρήστο να παίξει μαζί τους αλλά εκείνος έλεγε πάντα όχι. Έτσι τον πείραζαν συνέχεια. Κάποια μέρα οι δυο φίλοι αποφάσισαν να γιορτάσουν τα γενέθλιά τους μαζί, την ημέρα που έκλειναν τα δεκατέσσερα. Όταν πήγαν αργότερα βόλτα είδαν το Μανόλη το παιδί του δημάρχου. Αυτό μόλις τους είδε άρχισε να τους κοροϊδεύει. Όταν όμως τα παιδιά πήγαν στη θάλασσα εκείνος τους ακολούθησε και είπε στον Ανδρέα πως είναι υιοθετημένος. Ο Ανδρέας ρώτησε τους γονείς του αν είναι υιοθετημένος και εκείνοι του είπαν την ιστορία του. Τότε ο Μάρκος έφυγε από το σπίτι και πήγε να ζήσει μόνος του. Εκεί συνάντησε το Μάρκο, έναν άντρα και έμειναν μαζί. Μια μέρα, καθώς περπατούσε συνάντησε τρεις νεράιδες. Οι νεράιδες του είπαν πως η μητέρα που τον γέννησε βρίσκεται μέσα στη μαύρη λίμνη. Τον ρώτησαν αν ήθελε να πάει κι εκείνος εκεί. Ο Ανδρέας όμως προτίμησε να γυρίσει στο σπίτι του και τους θετούς γονείς του, που τον μεγάλωσαν με τόση αγάπη. Βικτωρία