Κήποι βιβλιοφίλων - Γ. Χουλιάρας

Φυσικά προχωρεί μόνη της
η φωτοσύνθεση βιβλίων
στα φύλλα τους οξειδώνοντας
φωτισμένες πράσινες λέξεις
που αποπέμπουν στο σκοτάδι
διοξείδιες αναμνήσεις
του άνθρακα μιας ζωής
που κάποτε άνθισε
στις καλλιέργειες του λόγου.

Κήποι βιβλιοφίλων - Γιώργος Χουλιάρας

Τρίτη 3 Μαρτίου 2015



Ο λαίμαργος Τουνελόδρακος 
Ευγένιος Τριβιζάς


Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε στη χώρα των τρένων στο Τρενιντάντ ένας πολύ κακός και λαίμαργος Τουνελόδρακος. Αυτός ήταν πελώριος και φυσικά έμοιαζε με τούνελ γι' αυτό όλα τα τρένα έμπαιναν μέσα. Τα τρένα ήταν ο αγαπημένος του μεζές και τα έτρωγε επειδή είχαν σίδερο και ήταν δυναμωτικά. Έτσι μόλις έμπαινε και το τελευταίο βαγόνι το έκανε μια μπουκιά. 
Σ' αυτή τη χώρα ζούσε και ένα χαριτωμένο τρενάκι που είχε τα γενέθλιά του και γινόταν πέντε χρονών. Τότε πήρε τηλέφωνο όλους τους φίλους του για να τους καλέσει στο πάρτυ των γενεθλίων του αλλά δεν τους μίλησε, γιατί τους είχε φάει ο Τουνελόδρακος. Μα ο Τσαφ Τσουφ σκέφτηκε ένα σχέδιο. Πήρε όλα τα υλικά από το πάρτυ και πήγε στον Τουνελόδρακο. Δηλαδή αποφάσισε να κάνει του Τουνελόδρακου. Ο δράκος όμως ένιωθε μια ανακατωσούρα στο στομάχι του από το χορό των τρένων, τη δυνατή μουσική και τα κεράκια της τούρτας που του έκαιγαν το στομάχι. Τότε έβγαλε όλα τα τρενάκια από το στομάχι του και ορκίστηκε ότι δεν θα ξαναφάει τρένα. Τα τρενάκια απελευθερώθηκαν. Η Βάγκον Λη και ο Τσαφ Τσουφ παντρεύτηκαν και έκαναν πολλά βαγόνια. Βικτωρία

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου